[winactie] Frouke Arns presenteert poëziebundel Eigen terrein

'Als stadsdichter word je geacht de poëzie dichter bij de mensen te brengen. Ik heb dat geprobeerd te doen door vaak op te treden en de gedichten via de krant of poëziekaarten onder de aandacht te brengen en door het poëziespreekuur in de bieb voort te zetten. Sommige gedichten hebben een permanente plek in het straat beeld gekregen.’ Zo staat haar gedicht ‘Hotspot’ op een zes meter hoge soepketel op het Honigcomplex. Frouke vertelt: 'De gedachte hierachter was om de samenhang tussen de wijk en het oude fabriekscomplex te belichten, zowel vanuit historisch, als sociaal-maatschappelijk perspectief.’ Voor De Bastei, het nieuwe natuurmuseum dat in april 2018 wordt geopend aan de Waalkade schreef ze het gedicht 'Bezoekers'. Dit gedicht krijgt nog een permanente plek in het museum. En in de Stadswaard liggen drie keien, met daarop gedichten van drie stadsdichters Marijke Hanegraaf, Amal Karam en van Frouke.

‘Ik heb in de loop van die twee jaar 22 gedichten geschreven, over allerlei thema’s die de stad aangaan, in opdracht maar ook uit eigen initiatief. Toen NEC kampioen werd heb ik daar een gedicht over geschreven. Ter gelegenheid van ‘100 jaar bieb' heb ik het gedicht 'Uitgevlogen' gemaakt, dat op een notitieblokje is gedrukt. Voor wandelaars die de Walk of Wisdom willen lopen, een eigentijdse pelgrimsroute van 136 kilometer rondom Nijmegen, schreef ik het gedicht ‘Kleine handleiding voor de moderne pelgrim.’

Stadsdichter zijn bracht veel positiefs

Frouke heeft in de periode als stadsdichter een onophoudelijke stroom van verzoeken voor gedichten en optredens gekregen. In die periode heeft ze naast haar beroep als tekstschrijver en literair vertaler zeker 60 optredens gedaan als stadsdichter. ' Het was een hele drukke tijd en het heeft me veel positiefs gebracht', aldus Frouke. 'Zo heb ik de stad nog beter leren kennen. Er gebeuren hier mooie dingen, er zijn talloze initiatieven op cultureel en maatschappelijk gebied die de stad steeds een beetje mooier maken. ‘

Een stad van de menselijke maat

'Nijmegen is een stad van de menselijke maat. Er heerst een gemoedelijke sfeer.’ In 1977 kwam ze naar Nijmegen. Na het doorlopen van de middelbare school op de SSGN, studeerde ze Engelse Taal- en Letterkunde aan de Radboud Universiteit. Ze woonde 23 jaar in Nijmegen en verhuisde in 2000 met haar gezin naar Malden. Sinds januari is ze weer teruggekeerd naar de stad.

Gevoel van thuiskomen

Een van de eerste gedichten die Frouke als stadsdichter schreef was ‘Liefdesliedje voor Nimma’. Het beschrijft het gevoel van thuiskomen, wanneer je met de trein over de spoorbrug de stad binnenrijdt. ‘Het zou mooi zijn als dat gedicht een vast plekje op het station zou krijgen.’ Inmiddels is Frouke alweer bezig met haar derde bundel gedichten.Verder vertaalt ze Engelse romans in het Nederlands. Haar gedichten werden onder andere gepubliceerd in De Revisor, Poëziekrant, Het Parool en NRC.next. Haar werk werd meerdere keren met prijzen bekroond.

Informatie en winactie

De avond begint om 19.15 uur met inloop vanaf 19.00 uur. De toegang is gratis. Frouke draagt werk voor uit Eigen terrein en signeert na afloop. Via de Facebookpagina van Nieuws uit Nijmegen maak je drie keer kans op de nieuwe poëziebundel van voormalig stadsdichter Frouke Arns. Like het artikel of tag iemand die deze gedichten graag zou willen lezen. De drie winnaars worden dinsdag 17 oktober om 18.00 uur bij het bericht op Facebook bekend gemaakt .

Liefdesliedje voor Nimma

Wij waren het eindpunt genaderd, maar hadden het niet gemerkt
jouw lichaam was tegen mij aan in slaap gegleden
en ik weet nog dat ik aan Doornroosje dacht
vlak voordat ook ik vertrok.

Op de spoorbrug schrik ik wakker. Geratel en een stem.
Ik versta bestemming en of we niets vergeten willen.
De Waal buigt zich als een aanzoek langs de kade,
maar de stad houdt het antwoord voor zichzelf.

Iemand vouwt zijn krant tot hoed tot boot tot vogel
en vliegt op. Wij stappen uit. Slaapdronken nog
gapen we de maan in onze mond. Een late man
speelt piano op het perron. Weer thuis,

weer terug. Hoe waar dat ik je zo vaak verliet,
maar je nooit verlaten kon. Het geeft niet
dat ik een van velen ben. Het is genoeg
je kalme hart te voelen kloppen aan mijn rug.

Frouke Arns (uit: Eigen terrein, Uitgeverij Marmer, oktober 2017)

---

Dit bericht delen: